11 Aralık 2011

Herkes Yok Aslında



Evet, ne kadar karanlık varsa bu oda da paylaştırıyorum, sinsice sokuşturuyorum kimsesiz bedenleri hizmet eden boşluğa. O kadar soyuta bulanmak istiyorum ki sanki bir adım sonrasında mezar taşına takılıp düşecekmiş gibi. Toprağı kokusuyla ayırt edemeyecek kadar fakirim bu aralar. Hadi elimden tutacak, çaprazlamasına  koyduğunda daha çok yer kaplayacak canlılar bulalım. Belki daha çok göç eder daha çok yüzü arkamıza alarak var olacak birine hizmet ederiz. Aslında bunların arasında daha da doğrusu boşluğun en ortasında koca koca hiçlikler var kafamın içinde ama söylemek istemiyorum, bana kalsın. İnsana derin kelimesi yasaklamalılar. Her kullandığımda ruhum biraz daha istiyor, biraz daha çekiyor kendini rüzgara. Çok da sebeplenmeyerek uzaklaşmak istiyorum fakat herkes arkadaş burada, herkes yok aslında..

4 yorum:

  1. Hazanla olan aşkınız bana hep ilham vermiştir.Artık yazılarında daha başka anlamlar var belki ama hiçbir zaman tam değil gibisin...

    YanıtlaSil
  2. Yorumun için teşekkür ederim. Her zaman yarım olmak istemişimdir.

    YanıtlaSil
  3. Söylemeye çalıştığım şey buydu.Hangi yazında geçiyordu yarım olmanın güzelliği ? Bir cümle vardı sanki ? Zaten üstüne bir de yarını verdiğin insan hayatının aşkıysa...

    Daha sık yazmalısın Taner.

    YanıtlaSil

my cracks

Hızımı alamadım

Related Posts with Thumbnails