Hareket eden siluetler var etrafımda, çoğu bir efendiye hizmet eder gibi hızlı adımlarla bir yerlere doğru gitmekte. Bir de ajanlar var, onlar genelde her bulduğu yere oturup etrafı gözetlerler, kendi meraklarına bilgi toplarlar düzenli bir şekilde. Aslında kullanılıyorlardır ama hepsi anın zevki altında yaşayan kölelerdir. Ortada bir düşünce zinciri vardır, çok hissedilmez, birileri başlatır ve öylece devam eder. Sen kulağını dayar yalan yanlış ne duymak istersen onu alır birilerinin zavallı beynine fısıldayarak ne yaptığını bilmeden bir parça olur çıkarsın. Kimisi anlamaz güler geçer kimisi anlar ama parça olduğuna sevinir. Hiç bunların dışında kaldığınız zaman oldu mu diye sorarsan galiba cevabım hayır. Ne kadar bilinç enjekte edersen et beynine, bir anlık boşluk gelir yakalar seni, yaşadığın hayatın üstüne aynısını yapıştırır ufak bir detay dışında ve kimse altına açıklama yapmaz aradaki yedi farkı bulun diye. Böylece sen sayfalarca afişe etsen de her şeyi, içinde bulunduğun tablonun ufak bir boya parçası olarak bütüne hizmet etmekten kaçamazsın. Benim şuan yaptığın kimsesiz düşüncelerime başlarını sokabilecek bir yer bulmak. Kimi zaman bu biraz vicdanla kimi zaman kalemim ve onun yazdıkları ile amacıma ulaşmış sayıyorum kendimi. Huzurunu milyonlarca düşüncenin bağlı olduğu bir iple uçurumda sallamak ne kadar riskli dursa da değerli olmasını da sağlayan en önemli etmende budur. Bu yüzden huzur hep düşsel dinginliği simgelemiştir.
Biliyorum çok öğrenilmek istenmeyen şeyleri dile getiriyorum ama olurda bir gün yapmak istemediğiniz bir şeyi yaptığınızı fark ettiğinizde, sanmayın ki ben deliriyorum zira kendinizi psikolojik gerilim bir Amerikan filminde zannetmeniz normal. Gecenin tam ortasında, birkaç parçaya bölünmüş bedeninizle ne kadar bir bütün gibi dursanız da ruhunuz size ihanet edip çoktan karanlığın kucağına oturmuştur..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
my cracks